de S van sland en stappen

Lieve iedereen, ik weet het, het is even stil geweest op dit front.... Maar jetje was druk druk druk en een paar daagjes terug in Sland!! Dus heb ik even geen tijd gehad om jullie op de hoogte te houden van mijn Londense avonturen. Over dit hele verhaal heb ik ongeveer een week want ik had dus gewoon weg geen tijd. Om het ietwat overzichtelijk te houden heb ik er de data maar bij gezet, lijkt het nog wat.

Maandag 9 april
Op dit moment ben ik net terug vanuit Nederland en zit ik even te chillen op mijn kamertje. Zodadelijk heb ik met Ivo en Michele afgesproken om wat leuks te gaan doen. Ben vandaag namelijk nog heerlijk vrij en het weer is goddelijk dus daar gaan we even flink van profiteren! Hyde Park here we come!
Nou goed afijn... even denken hor want ik heb afgelopen twee weekjes zoveel gedaan.. Weet niet waar ik zal beginnen. Wat ik me nog kan herinneren is dat we flink zijn wezen stappen (echt belachelijk veel) vorige week. Met de jongens uit de keuken, wat dan natuurlijk een groot feest word. Ik heb serieus zo gelachen!!
Al die mensen die je ziet, god god ik loop in een real life holiday soap op de SBS6. Die engelse wijven (ik wilde eerst heel netjes meiden zeggen maar ze mochten willen dat ze meiden waren...), belachelijk gewoon! Helemaal lam, ze weten van voor niet meer dat ze achter leven en dan doen ze ietwat rare dingen. Ik heb vorige week aardig wat Engels vlees over de toonbank zien gaan.... Word je niet echt vrolijk van maar lachwekkend is het wel. Zeker als ze om je collega’s heen hangen en dansen. Meerdere malen in mijn broek gepiest van het lachen. Wat mijn collega’s dan wel weer iets minder vonden want in plaats van lachen moest ik ze redden uit de benarde situatie.
Ik moet zeggen stappen in Londen is goed te doen, bij de portier je bloesje een knoopje meer open en je hoeft maar 5 pond ipv 10 pond te betalen. Hele leuke clubs (TigerTiger een van de favorieten!), studentenavond bij het sports cafe gehad (bier voor een pond) und so weiter.
Ik heb ook meegereden in een Engelse auto. Dat was ook nog wat trouwens... (ja nee ik maak bijna niks mee). Mijn collega Ancho kwam me ophalen vanaf het werk want we gingen stappen met de hele bups en hij wilde niet dat ik in mijn remi heel Londen ’s avonds zou doorsjouwen. Lief zulke jongens. Nou goed ik wilde natuurlijk heel cool die auto in stappen.... aan de verkeerde kant!!!! ‘Jet what are you doing??’ ‘Just checking, i knew i had to be at the other side!’ Dus Jet handig…. Ongeveer de gehele weg riep ik ‘oooeeehh dit is raar, heel vaag, ja heel apart!’ Schakelen gaat voor ons wel hetzelfde (ook weer zoiets heel vaags), jetje wilde schakelen. Aangezien Ancho mijn junior sous is, riep hij elke keer ‘IN ZIJN TWEEEE!!’ (lastig werk en prive gescheiden houden). ‘Oi ik heb ook mijn rijbewijs merk het heus wel hor als jij die koppeling in drukt, ben niet gek! En we zijn nu klaar met werk dus vergeet het maar ik zeg niet yes chef!!’ Verder was de sfeer best gezellig hor in de auto. Ivo, Michele en mijn bar manager Nitin waren er ook. Wat een avond zeg.... Er waren jongens verkleed in politie en leger pakken (inclusief de hoeden), de hoeden hebben Michele en ik heel de avond van die gasten gejat. Het was de sport zoveel mogelijk hoeden te verzamelen! Ik heb mijn collega’s duidelijk gemaakt dat ze eind Juni echt wel aan ons gewend waren, dit zei ik naar aanleiding van de blikken die we kregen. Uiteraard keek mijn lieve Ivo nergens van op, die is wel wat gewend zullen we maar zeggen. Jullie begrijpen we hebben wederom onwijs gelachen. Na deze fenomenale avond had ik twee heerlijke uren slaap gehad, aangezien ik naar Heatrow moest want ik ging naar huis. Ik was zo gezellig.
In menig club verkopen de toiletjuffen lolly’s, dat ging natuurlijk helemaal fout. Een pond (!!!!!!!) voor een lolly, ik in Dutch ‘afzetters hahaha jullie verstaan mij lekker toch niet’ om vervolgens terug te rennen: ‘Nitin mag ik een pond want ik wil een lolly!!’ Ergens ben ik 21 maar ik heb het nog niet gevonden. Op deze manier vermaak ik me ook wel. En jawel lieve Nitin een pond geven met de medeling ‘hou je dan wel verder je mond over die lolly’s?’ Ja papa. De lolly eindigde vaak niet mijn mond, maar op de grond of in iemands haar. Bier is echt goed voor me. Dan heb je natuurlijk nog mijn lieve Ivo die aan komt zetten met shotjes Sambuca (gruwel gruwel smerigheid Megan moest meteen aan jou denken!!).
Dit soort taferelen hadden we vorige week ongeveer om de dag... Ben ook bijna niet brak geweest zeg op mijn werk. Oh oh oh boeffie ik. Ik heb verder best een regelmatig leven.

Dinsdag 10 April
Heathrow... Na dus die goddelijke 2 uurtjes slaap ging ik naar het vliegveld. Ik wilde er op tijd zijn want ik ben namelijk niet zo’n held als ik niet weet waar ik heen moet. Zou wel een stunt zijn voor mij om het vliegtuig te missen. Stiekem scheet ik hem al in de metro dr zou maar wat fout gaan... Uiteraard gedroeg ik me zo niet, ik liep op dat vliegveld alsof ik elke dag kwam, ondertussen denkend ‘help waar moet ik in checken!’. Aangezien ik mijn ticket via internet had geboekt, moest ik me via een automaat in checken. Ik en electronica......geen goede combi. Maar het was in een keer goed gegaan, schouderklopje voor mezelf. Vervolgens hoefde ik alleen nog maar mijn tas te droppen bij de quick drop. Hoor dat vrouwtje ‘wil je alleen dit afgeven???’ ‘Ja vind je het niet genoeg, verdorie voor elke dag een kilo kleren mee!’ Zo dat stress punt hadden we ook weer overleefd, volgende stress punt mijn gate was nog niet bekend. Gelukkig heeft Heathrow terminal 1 maar een gate of 90..... dat werkte niet echt mee. Toen ik aan het vrouwtje vroeg hoe ik erachter moest komen, wees ze vaag naar achteren en zei ze iets over schermen. Nou ja zal wel. Ik dacht eerst maar even ontbijten, ik had namelijk nogal moeite met mezelf (waarschijnlijk door het alcohol promille). Oke eggs benedicte werkt vast met een dubbele espresso. Ben ik daarna vast weer zo fit als een hoentje, weer zo’n geval van jammer want het mocht niet baten. Mijn maag was nog meer van streek.
Toen moest ik toch echt weer aan het stress punt ‘the gate’ gaan denken deze zou om 10 uur dicht gaan. Eerst moest ik even door de douane, op Heathrow ga niet ‘even’ door de douane. Ik stond gewoon bijna in mijn onderbroek!! Riem af, schoenen uit, jas uit, flesje water, deo en luchtje inleveren. Volledig gefouilleerd. Ik heb er gewoon een half uur over gedaan om daar door heen te komen. Maar daarna zag ik ze hoor!! De schermen met de gates!! Yes yes. Het glorie moment was snel voorbij toen ik zag dat ze pas een half uur voor vertrek de gate zouden laten weten. Om 10 uur zou mijn gate dicht gaan!!! Nee nee dan moest ik gaan rennen want om half 11 ging mijn vliegtuig! Ik heb als een idioot die schermen in de gaten gehouden hopend dat ik niet bij gate 90 moest boarden (dat was namelijk gewoon 20 min lopen, fijn dat ze dat aangeven..). Eindelijk om 5 over 10 lieten ze zien dat ik bij gate 20 moest boarden, heb echt als een malloot zitten staren naar dat scherm. Check check dat is 10 minuten lopen, ik zou wel gaan snel wandelen over dat vliegveld. Muziek op mijn hoofd en vol gas naar de gate. Achteraf was de stress uiteraard voor niets geweest, maar op dat moment wilde ik zo graag aan de valium!! Ik had wel heel chill een plek bij de nood uitgang dus dat was niet verkeerd, lekker de benen strekken. Na 40 minuten gingen we alweer landen en stond ik weer op Nederlandse bodem! Heel raar trouwens om dan alleen maar Nederlands te horen. Ik begon bij de paspoort controle meteen in het engels. Vond die meneer heel raar en hij kon het natuurlijk niet laten om daar wat van te zeggen. Ja ja ik weet het ben tomaten blond, wrijf het er nog ff in zeg!!
Toen ik stond te wachten op mijn tas hoorde ik allemaal gejoel en geschreeuw buiten. Ik dacht ‘haha ik heb een welkomst comite!’. Was helaas niet het geval want de Admirals kwamen terug. Ik snel tegelijk met die gasten naar buiten, zouden ze misschien ook nog een beetje voor mij juichen. Papa en Vince kwamen me halen, ik stierf van de dorst aangezien ik mijn water heb moeten inleveren. Of was dat toch nog steeds de na dorst?? Dus eerst wat gedronken en toen naar huis. Ik reed terug, mijn vader had me voordat ik goed en wel de auto had gestart alvast wat commentaar gegeven. ‘niet te hard, niet te zacht, niet te dicht, niet rechts inhalen, bla bla bla’. De eerste 10 minuten was het wel weer even wennen maar ja het is verder net als fietsen. Verleer je nooit.
Eerst eventjes die ouwetjes blij gemaakt met mijn terugkomst naar het zonnige sland. Het eerste wat oma zei toen ik binnen kwam was ‘wanneer ga je weer weg?’. Joh ik wil ook wel meteen terug gaan!
Ik heb me afgelopen week wel weer eventjes kostelijk vermaakt daarzo in dat Sland. Sing star met de meiden (we waren tot op de Ring te horen), winkelen met Vince, drinken op stadhuisplein/kroeg, feestje van opa&oma (daarvoor kwam ik ook uiteindelijk en dat was zo super leuk), eten met de gehele familie, in mama’s auto scheuren, van het zonnetje genieten, iedereen weer eventjes gezien en op de foto gezet.
Ik kon weer met een gerust hart naar Londen. Ik zit nu weer in Londen genietend van de heerlijke stads luchten en geluiden... dat heb ik niet echt gemist moet ik eerlijk zeggen.

Vrijdag 13 april
Gisteren ben ik verhuisd!! Het verhuisduo Michele en Jet hebben wat zooi over de gang heen gesleept. Het heeft dan wel meer dan 2 maanden geduurd maar Jut en Jul zitten eindelijk samen in de unit! Michele was van de catering gedurende deze enerverende ochtend en ze heeft me goed verzorgd. Op dit moment ben ik een wandelend Dolfinarium, heb echt een zware verkoudheid onder de lede. Mijn nieuwe bijnaam is nu ook Sars of Sieberd de zeehond........ van de vrienden moet je het hebben. Nou ja ach komen we ook wel weer overheen, kan me alleen absoluut niet ziek melden want de helft van het personeel is op vakantie. Dus loop ik gehele dagen op Strepsils te zuigen.
Eigenlijk moest ik gewoon 25 pond transfer kosten betalen! Onze imbeciel Simon had gezegd dat we niets hoefde te betalen. Het is namelijk ook heel lastig om in het systeem 6.3a in plaats van 6.6b te zetten. Ja dat is echt een hele hoop werk. Michele stond natuurlijk meteen op haar achterste benen, toen ik zei dat ik moest betalen. Gelukkig hield zij dr panty aan...want Amy (kijk in het woordenboek bij dom er daar staat dan Amy) zat beneden toen ik sleutel ging halen. Toen zij vroeg of ik al had betaald zei ik dat ik dat nog niet had gedaan maar dat het van Simon ook niet hoefde. ‘Okay here is your key.’ Zo haha dat was een makkie! Het verhuizen ging wel echt rappiedappie, binnen een anderhalf uur was alles over. Niet ingericht maar het lag in ieder geval wel her en der door mijn nieuwe kamertje. Ben wel blij met nieuwe kamertje, ff op nieuw ingericht en het lijkt ineens een stuk groter moet ik zeggen. We zitten nu samen aan de straat kant, een hoop te zien maar ’s avonds een hoop klere herrie aangezien dan de Mango Lounge dicht gaat en alle dronken droppie dan over straat lopen te brallen.

Gister hebben we ook de nieuwe menu kaart in laten gaan. Ziet er allemaal goed uit. We hadden ’s middags taste panel voor heel het hotel. Lijkt dan wel of ze de voederbel in de dierentuin af laten gaan, stelletje aasgieren. Het restaurant personeel heeft niks kunnen proeven en wij gaan er mee werken!! Nou goed wij kijken uit naar de dagelijkse taste panels. Mijn jongens van de keuken hadden wel een hoop stress door die nieuwe kaart, hard heen en weer rennen, gevloek en vooral allemaal erg kwaad op elkaar. Nato en ik moesten er wel smakelijk om lachen. Zij is trouwens ook wel ontdooid de laatste tijd godzijdank. Maar dit weekend wordt wel de echte test met de nieuwe kaart, het mooie is dat ik hem totaal nog niet uit mijn hoofd ken! Mooi man.... word nog lache.
Trouwens vorige week had mijn chef een kaas training geregeld voor het personeel. Was het super tof, hij had een superluxe Zegro geregeld. Die man honderd uit vertellen en wij alle stink kaasjes proeven. Volgende maand gaan Ivo en ik waarschijnlijk met onze chef naar die zaak voor een rondleiding. Volgens mijn vind hij ons toch nog wel een beetje lief, heb ik nu al zin in. Mijn barmanager Nitin heeft ook allerlei trainingen geregeld. Zondag komt Patron (tequila) training geven en daarna komt ook nog iemand van Remy Martin. Haha en wij maar ‘proeven’, worden wedstrijdjes gemaakt zo van ‘wie het meest verkoopt wint van alles’. Super cool natuurlijk allemaal, heb echt een rot baan....

Lieve Ivo en ik komen 25 april weer een paar dagen naar huis vanwege terugkomdag. Het is zo’n schat hij heeft ook mijn ticket geboekt zodat we samen naar huis kunnen vliegen. Daarvoor heeft hij mij ook wel 10 keer gebeld op mijn werk, of ik de vlucht wel goed vind, vond ik het niet te duur, wat was nou mijn hele naam, en zo ging dat nog wel even door. Maar het is geregeld woensdag terug komen en zaterdag middag weer terug naar Londen. Dus helaas ik ben niet thuis met Koninginnendag.... moet ik het hier vieren in de Hems. Heb zo’n rot leven gewoon.
Maarre ik ga nu even mijn nieuwe kaart leren... gaan ze misschien wel fijn vinden.

I will keep you guys posted! Vanavond stappen om mee te beginnen!!

Dikke kus